JOBALERT

Die lach maakt je dag

Konijn in de bolderkar, geit aan een touw. Zo trekken de vrijwilligers Wilma Hartmann en Els Brummelhuis over het terrein van de LosserHof. Ze gaan eerst op bezoek bij Pieter, dan naar De Meander, school voor speciaal onderwijs, en tot slot naar enkele woongroepen. Het konijn en de geit, dieren van kinderboerderij Wollewei, zullen overal naar hartelust worden geaaid en geknuffeld. De dieren zullen meer brokjes en brood krijgen dan ze op kunnen.

Els en Wilma doen dit vrijwilligerswerk al ruim vijftien jaar, altijd samen, elke twee weken, met heel veel plezier. Dieren doen iets met mensen, vertellen ze. Die raken erdoor ontroerd; ze worden er blij van. “En die lach, daar gaat om”, zegt Els. “Die maakt je dag”, vult Wilma aan. “Er gebeurt altijd wel wat.” Wilma en Els ontmoetten elkaar ruim vijftien jaar geleden tijdens een kerstdiner van de LosserHof. Wilma, die vroeger bij De Twentse Zorgcentra heeft gewerkt, vertelt: “Ik zat vlak bij Els en vroeg haar wat zij bij de LosserHof deed. Dit dus, met dieren rond, toen nog een pony. Ik zei: ‘Grandioos. Dat wil ik ook.’ Zo is het gekomen.”

Schitterend

Pieter staat Wilma en Els al op te wachten, achter het raam van zijn kamer. Hij zwaait naar ze. “Hij vindt het schitterend als we komen”, zegt Wilma. Even later geeft Pieter brokjes aan de geit en neemt hij het konijn op schoot. Na een minuutje of tien is het tijd om te gaan; Els zet het konijn weer in de kar. Op naar De Meander. Hier gaan Wilma en Els lokaal in, lokaal uit. Blije gezichten. Vrolijkheid. In al die jaren hebben ze heel wat dieren verloren, vertelt Wilma. Een pony, geiten. Dat is moeilijk, vooral ook voor bewoners. En zie er maar eens een tam dier voor in de plaats te krijgen. Dat valt niet mee.

Voelbaar

De volgende stop is bij een woongroep. Ook hier wordt het konijn liefdevol geaaid, de geit gevoerd. Geestelijk verzorger Anja Thönelt, op bezoek bij bewoners, schuift even aan; zij vindt het heel bijzonder wat Els en Wilma doen. “Ik vind het echt heel leuk; ze brengen de dieren naar de mensen.” Ze nodigde de twee met hun dieren uit voor de kerstviering. Dat zou het kerstverhaal ‘voelbaar’ maken, zeker voor de belevingsgerichte bewoners. Daar zaten ze dan met kerst, met een geit op de achterbank in de auto, op weg naar ’t Bouwhuis. “Een heel gedoe”, vertelt Wilma. Maar het was de moeite meer dan waard.

 

Els en Wilma

Vrijwilligers

Lees ook de verhalen van...

Kaya

Woonbegeleider
Bastenakenstraat 8-10

Carin & Marja

Vrijwilligers Lotje en Ko
‘t Bouwhuis

Gerdine Meijer

Vrijwilliger
Alle locaties

Sharon Mast

Begeleider
Klussendienst de Noaber
Gefeliciteerd
Je hebt succesvol gesolliciteerd!