JOBALERT

“Dit werk heeft mijn hart”

“Ik zit aan tafel met een cliënt en de mensen die bij hem of haar betrokken zijn. Tijdens dit gesprek kijken we naar waar een cliënt blij of minder blij van wordt, zodat de mooie dingen kunnen worden uitgebouwd en de akelige dingen kunnen worden veranderd of verminderd. Ik moet als geestelijk verzorger geduld hebben en goed kunnen luisteren. Cliënten hebben mij dat geleerd, al zat het er natuurlijk altijd al in. Je moet kleine stappen zetten, want het moet in hun tempo anders lukt het niet. Ik ben alles behalve een ‘traditionele’ dominee. Als ik vind dat de vertelling van een bijbels verhaal erdoor aan kracht wint, ga ik gerust op een tafel staan of gebruik attributen. Ik mag graag verhalen vertellen en ze ook uitbeelden. Mensen moeten zich kunnen inleven.”

Geestelijke verzorger

Jolien Bos-de Lange is geestelijk verzorger bij De Twentse Zorgcentra: “Ik wil geen geestelijk verzorger zijn die zegt: je moet zo en zo leven of je moet dit en dat doen.” Geestelijk verzorger zijn is zo veel meer dan het leiden van kerkdiensten. Joliens samenvatting: “Ik houd me bezig met alles op het gebied van zingeving en ethiek. Hoe zijn mensen geworden zoals ze zijn? Hoe zouden ze willen zijn? Wat geeft ze zin in het leven en wat ontneemt ze die zin?”

Ze houdt van de ‘no-nonsense’ die ze ervaart in de zorg voor mensen met een beperking. “Je mag er zijn wie je bent, zonder opsmuk. Dit geldt voor cliënten en medewerkers. Cliënten zijn zichzelf, hoewel dat ook wel eens wordt bedreigd door de mensen om hen heen die de keuzes voor hen maken. Ik zie het ook als mijn taak daar aandacht voor te vragen. Mensen moeten vrijuit kunnen leven en in goede handen zijn. Het is een zinnetje uit een voorbedelied van een gepensioneerd geestelijk verzorger, Ben Sleumer. Ik gebruik het vaak.”

Ik wil graag helpen

Jolien werkt al 15 jaar bij De Twentse Zorgcentra en is hier nog lang niet uitgekeken. Jolien is ‘van huis’ uit protestants en dominee, maar haar diensten zijn oecumenisch. “Ik wil graag helpen zoeken naar wat voor mensen van betekenis is. Ik wil geen geestelijk verzorger zijn die zegt: ‘Je moet zo en zo leven of je moet dit en dat doen.’ Ik ben zelf ook zoekende; wat betekenen dingen in het leven? Hoe kun je het leven leiden dat goed voelt? Ik ben niet de alleswetende geestelijk verzorger. Dat geeft ruimte.”

Veel plezier

Tijdens haar studie theologie in Utrecht werkte Jolien jarenlang als begeleider in een gezinsvervangend tehuis voor mensen met een verstandelijke beperking. Een bijbaantje dat ik kreeg via een vriendin. “Zonder iets, niet eens een EHBO-diploma. Maar ik ben erin gesprongen. Ik heb er veel geleerd en ontzettend veel plezier gehad.” Nog voordat ze goed en wel was afgestudeerd, kon ze aan de slag bij De Twentse Zorgcentra. “Ik wilde de baan heel graag. Het leek mij mooi om mijn studie te combineren met het werk voor mensen met een verstandelijke beperking waar ik zo’n plezier aan beleefde. Ik dacht, ik doe dit een paar jaar. Zo word je ook opgeleid; je blijft een jaar of vier in een gemeente en dan ga je verder. Maar de tijd is omgevlogen. Ik heb wel eens gedacht, zit ik niet vast te roesten, te verstoffen, maar dat is niet aan de orde. Er zijn steeds nieuwe dingen om op te pakken. Er liggen zo veel uitdagingen. Ik pas hier; dit werk heeft mijn hart.”

 

Jolien Bos-de Lange

Geestelijk verzorger

Waarom werk ik
bij De Twentse Zorgcentra?

Een gemeenschap waar lief en leed samen wordt beleefd.
Betrokken medewerkers met hart voor mensen.
Een organisatie die werkt aan reflectie en professionalisering.

Lees ook de verhalen van...

Ronald Roolvink

inkoper/contractmanager
Enschede

Daniel Kroeske

Stagiair Woonbegeleider
de LosserHof

Annerieke Bosch-Loman

Leerling verpleegkundige
't Bouwhuis

Sharon Mast

Begeleider
Klussendienst de Noaber
Gefeliciteerd
Je hebt succesvol gesolliciteerd!